روزبه زرین کوب؛ کیومرث علی زاده
چکیده
از قرن 19م. تا به امروز بحثهای زیادی درخصوص مکانیابی نامجایهای پَرسواَ، پَرسواَش، پَرسَمش و پرسومَش در منابع آشوری، اورارتویی و بابلی انجام شده است. پژوهشگران، نواحی مختلفی ازجمله جنوب دریاچهی ...
بیشتر
از قرن 19م. تا به امروز بحثهای زیادی درخصوص مکانیابی نامجایهای پَرسواَ، پَرسواَش، پَرسَمش و پرسومَش در منابع آشوری، اورارتویی و بابلی انجام شده است. پژوهشگران، نواحی مختلفی ازجمله جنوب دریاچهی ارومیه، زاگرس مرکزی و پارس را پیشنهاد کردهاند. اغلب اینگونه تصور میشود که این اسامی از قرن 9 پ.م تا دورهی سارگن دوم را میتوان در زاگرس مرکزی مکانیابی نمود؛ اما با رویکارآمدن سنخریب تغییری در مکانیابی این نامجایها رخ میدهد و بررسی منابع نشان میدهد که این نامجایها دیگر اشاره به زاگرس مرکزی نداشته و میبایست آنها را در پارس مکانیابی کرد. هرچند مکانیابی پَرسواَ و پَرسواَش در زاگرس مرکزی منطقی مینماید، به نظر میرسد که بررسی منابع آشوری بهویژه دورهی سارگن دوم و آشوربانیپال و مقایسهی آنها با سایر منابع بسیاری از این نظریات را با تردید جدی مواجه میکند.